کتاب «روانشناسی بازی: کودکان، بازی و رشد» نوشتهٔ فرگاس پیتر هیوز (Fergus P. Hughes) که با عنوان اصلی Children, Play, and Development منتشر شده، یکی از منابع معتبر و جامع در زمینهٔ نقش بازی در رشد کودکان از تولد تا نوجوانی است. این کتاب به‌ویژه برای مربیان، روان‌شناسان کودک، والدین و دانشجویان رشته‌های علوم تربیتی و روانشناسی کودک بسیار مفید است. هیوز در این اثر، بازی را نه‌تنها به‌عنوان یک فعالیت سرگرم‌کننده، بلکه به‌عنوان ابزاری کلیدی در رشد جسمی، شناختی، اجتماعی و عاطفی کودک بررسی می‌کند. او با بهره‌گیری از نظریه‌های مختلف—از جمله دیدگاه‌های پیاژه، ویگوتسکی و اریکسون—نشان می‌دهد که چگونه بازی به کودکان کمک می‌کند تا مهارت‌های زبانی، حل مسئله، خلاقیت و تعامل اجتماعی را پرورش دهند. ساختار کتاب در چهار بخش اصلی تنظیم شده است: 1. زمینه‌های نظری و تاریخی بازی: بررسی دیدگاه‌های مختلف دربارهٔ بازی و اهمیت آن در فرهنگ‌های گوناگون. 2. رشد بازی در دوره‌های مختلف سنی: از نوزادی تا نوجوانی، با تأکید بر تغییرات کیفی در نوع و هدف بازی‌ها. 3. تفاوت‌های فردی در بازی: شامل تفاوت‌های جنسیتی، بازی در کودکان با نیازهای ویژه و تأثیرات محیطی. 4. فواید بازی: بررسی تأثیر بازی بر رشد شناختی، اجتماعی و عاطفی، و نقش آن در یادگیری و سوادآموزی.ویژگی برجستهٔ این کتاب، ارائهٔ مثال‌های عملی و کاربردی در پایان هر فصل است که به مربیان و والدین کمک می‌کند تا نظریه‌ها را در عمل پیاده‌سازی کنند. همچنین، در ویرایش چهارم، موضوعاتی مانند تأثیر فناوری بر بازی، تمایز بین واقعیت و خیال در کودکان و نقش دلبستگی در رشد کودک به‌روز شده‌اند. در مجموع، «روانشناسی بازی» اثری علمی و در عین حال کاربردی است که با زبانی روان و ساختاری منظم، به بررسی جامع نقش بازی در رشد همه‌جانبهٔ کودک می‌پردازد.
